Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Burnout › Het gevoel onbegrepen worden

Het gevoel onbegrepen worden

Ik wou het graag van mij afschrijven.. ik zit nu 4 maanden in de burnout... En al deze verhalen wat ik lees op de forum. Ik vind het echt allemaal rot voor julliie! Het is niet leuk meer. Waar ik het meeste moeite mee heb is dat ik het gevoel heb dat mensen het niet snappen. Mensen denken als je een glimlacht , dat alles goed is. Je bent aan het opbouwen , je probeert natuurlijk een glimlach op te zetten, maar je voelt je zo rot van binnen. Maar dat zien ze niet. Elke dag wakker worden en met het gevoel liefst niet meer op te willen staan. Het is echt verschrikkelijk. Gelukkig onderneem ik wel meer , maar alles kost veel energie. wandelen daar krijg ik gelukkig energie van. ik verlies daardoor vrienden. Owh maar je eet wel bij een restaurant. Ohw dan moet ik het wel beter gaan met je. Soms wil ik gewoon een been breken , want dan wordt het wel geaccepteerd..

Herkennen jullie dit ook? Het gevoel onbegrepen worden, het gevoel van nutteloosheid. Ik heb het gevoel ook dat ik gewoon niet meer mag lachen . Ik weet het soms niet meer.

Kiaraah

12-06-2023

laatste reactie: 16-06-2023

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Ja ik herken het zeker, mensen begrijpen het vaak niet (gelukkig maar voor hen).
Het gevoel van nutteloosheid heb ik ook veel moeite mee. Je moet rusten, maar dat rusten ben je op den duur ook wel zat. En altijd maar proberen positief te blijven, wat soms voor geen meter lukt. Het is echt een ontzettend moeilijk iets.
Het valt pas écht te begrijpen als je het zelf meemaakt helaas. In het begin deed ik erg mijn best om begrepen te worden, ik wilde het zo graag uitleggen aan anderen. Als mensen nu dingen zeggen waarvan ik denk: je begrijpt het totaal niet, dan denk ik: ‘laat maar’. Ik heb het druk genoeg met zelf accepteren wat er allemaal gebeurt. Mij geeft dat wel rust. Mensen die oprecht willen weten hoe het met je gaat, die vragen ernaar en oordelen niet zo gauw, is mijn ervaring.

Sterkte ermee! Hoop dat het je helpt om te weten dat je hier herkenning kan vinden.

12-06-2023

Reageer:

Hi Klaraah,

Het kan aan mij liggen, maar ik geef daar absoluut niets om. Ik vind het een gebrek aan inlevingsvermogen als mensen daar niet doorheen kunnen prikken. Daarnaast kunnen ze ook vragen hoe het met je gaat. Vragen ze dit niet, dan weet je dat de interesse in jou vanuit hun kant oppervlakkig is. Dus waarom zou jij je druk maken om wat de ander vindt? Boeit mij werkelijk totaal niets.

Haal je schouders op en besef dat ze niet beter weten. Alleen degene die weten wat een burnout met je doet, zullen het begrijpen.

Anoniem

13-06-2023

Reageer:

Allebei bedankt voor jullie reactie!

Het is ook waar wat jullie zeggen en het helpt mij wel even hierin :) dankjewel!

Ik lees inderdaad hier de forum wel eens door z en ik merk dat mensen in deze achtbaan bijna allemaal dezelfde reeks klachten hebben. Maar ook soms positief dat ze er goed uitkomen en minder last hebben van de klachten. En dat geeft me hoop.

Echt super bedankt voor de reacties :)

Kiaraah

14-06-2023

Reageer:

Er is veel onbegrip als het gaat over burnout, zowel bij werkgevers, collega's, vrienden, familie maar zelfs bij (Arbo)artsen. Je moet eruit van je psycholoog, en als je dan iemand tegenkomt zie je ze gewoon denken van "hij was toch ziek😳". Vreselijk is dat. Ze zeggen niet voor niks dat je beter een been kunt breken...Begrip krijg je alleen van mensen die het zelf meegemaakt hebben en die weten wat het inhoudt. Dat merk je ook meteen aan de gesprekken met die mensen, zijn hele andere gesprekken.

Gerard

14-06-2023

Reageer:

Zo onwijs vervelend dat anderen het nog altijd niet (willen) begrijpen. Ze moeten blij zijn dat ze er zelf niet voor komen te staan. Ik ben nu 10 maanden thuis en vrijwel geheel hersteld, op een aantal lichte restklachten na. Ik studeerde nog en moest noodgedwongen stoppen. In september wil ik weer gaan studeren. De laatste maanden rust heb ik gereserveerd voor leuke dingen doen nu het eindelijk weer kan. Daar komen niet altijd fijne reacties op. Ik zou lui zijn, tijd teveel hebben en het zou niet normaal zijn dat ik nu soms meerdere keren per week ga winkelen of op het terras zit. Lekker laten kletsen, er waren genoeg maanden waarin ik totaal niks kon en overal pijn had.
Vrienden en familie geven me groot gelijk, nu heb ik nog tijd genoeg en kan het weer.

Daniëlle

16-06-2023