Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Iemand die dit herkent of tips heeft voor me?

Beste Allen,

Hier even een vraag. Momenteel al zo’n anderhalf jaar bezig met herstel. In het begin alle klassieke klachten gehad die er maar te noemen zijn, uitputting, niet kunnen lopen, concentratie/geheugen problemen, zelfs een tijdje depersonalisatie, paniekaanvallen, gekke lichamelijke klachten, niett egen prikkels kunnen etc.

Het herstel ging langzaam met ups en downs, maar uiteindelijk weer vrijwilligerswerk gaan doen en een werkfit traject gestart. In de tussentijd ook medicatie afgebouwd AD (wat overigens ook een hel was). Nu heb ik sinds 3/4 weken een flinke terugval. Wat heet: ik had wel weer wat vage hoofdpijn en hersenmist, maar niet dusdanig dat ik dacht er is iets mis ofzo. Ik dacht ik ben aan het opbouwen, ik moet wennen, het zal er wel bijhoren.

Ik had op een vrijdag een voor mijn doen eigenlijk te lange dag gepland, maar ik dacht we kijken even hoe het valt. Heb toch al wel wat reserves opgebouwd lijkt me in de tussentijd (vrijwilligerswerk, AD afbouw, allemaal geen extreme terugvallen ofzo)

Nou kwam ik terug op die vrijdag en voelde al wel dat ik in mijn reserves zat, last van mijn benen enz maar ik dacht laat ik gewoon gaan slapen en we zien wel. Ik schrok er wel van, maar nog geen man overboord. Nou was mijn dochter ook nog de week erop jarig en ik had wat dingen gepland die ik nie kon afzeggen, dus ik dacht ik pak mijn rust tussendoor. Maar hoe langer de weken vorderde hoe erger het eigenlijk werd. En nu ben ik op een punt beland dat letterlijk alles teveel is, ik ben extreem vermoeid vooral. Ik heb verder wel wat lichamelijke klachten, maar voornamelijk extreem vermoeid, wordt soms ineens niet lekker alsof ik in elkaar zak enz. Wandelen is soms al teveel.

Ik doe nu dus echt heel weinig op een dag (korte wandeling, af en toe een gesprek, telefoontje, lezen, maar veel liggen) en heb een ergotherapeut ingeschakeld. Ik vind het vreemd dat ik in korte tijd (paar weken) ineens van vrij goed naar super slecht gegaan ben. Zelfs een wandeling van 5 minuten kost al teveel energie.

Iemand die dit herkent of tips heeft voor me? Ik vind het nogal een groot contrast, terwijl ik daarvoor af en toe wat terugvallen had, ook al met spanningsopbouw bezig was enz maar bij lange na niet zo extreem als nu. Het voelt soms alsof ik nog verder weg ben dan in het begin van mijn burn out.

Groetjes Yoeri

Yoeri
08-06-2023
laatste reactie: 10-06-2023

1
3
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hi Yoeri,

Wat voor mij geldt, hoeft uiteraard niet voor jou te gelden, maar aangezien ik je verhaal herken, toch even dit.

Mijn levensloop is (zeker) niet gelopen zoals ik zelf wilde. Ik kon hier zelf weinig verandering aan inbrengen en ben een carriere gaan volgen die niet voor mij bestemd was. Bij veel banen vroeg ik mij vaak af 'wat doe ik hier' en 'ik doe maar wat'. Je zit uiteindelijk gevangen in een systeem waar je ook zelf van denkt dat het nou eenmaal zo is. Ik heb sinds kort systeemtherapie en allerlei diepere oorzaken en verlangens komen nu naar boven. Wie ben ik nou echt? Wat wil ik nou echt zelf? Etc. Dit leidt niet tot veel inzichten, maar ook tot conflicten want je gezin maakt onderdeel uit van dat systeem. Was ik eerst de grote geldschieter, nu besef ik mij dat ik dat werk eigenlijk nooit wilde doen, maar totaal iets anders wil. Ook ben ik weer een selecte groep oude vrienden aan het opzoeken en ga ik voortaan niets meer alleen doen (voorheen deed ik alles alleen).

M.a.w. voor mij lag de oorzaak (veel) dieper dan 'eventjes wat problemen op werk'.

Dus wat ik je wil adviseren is om goed naar je huidige situatie te kijken. Is het wel hoe jij het zou willen? Sta je fluitend op en heb je zin in de dag? Waarom bijvoorbeeld niet? Wat irriteert je mateloos? Wat wilde je als kind/student? etc.

Voor mij betekent dit dat ik een enorme carriere-switch zal gaan maken. Gisteren een gesprek gehad met een bedrijf en het voelde direct erg goed. Ook de hernieuwde contacten met oude vrienden doet mij ook erg goed.

Succes

Anoniem
09-06-2023
Reageer:
Herken het.
Veel klachten gehad.
Opgebouwd.
Steeds beter gevoeld.
Toch weer doorgaan op adrenaline.

En nu moet ik rusten. Ik wacht totdat de adrenaline uit m’n lijf gaat. En dan komt er intense vermoeidheid.

Ik heb geen pasklaar antwoord voor je. Ik ben ook zoekende. Wat is goed? Hoe zorg ik voor mezelf? Hoe zorg ik dat ik blijf in mijn normale energie, en niet op adrenaline ga? Het bovenstaande is ook maar theorieën op wat ik heb ervaren.

Maar ik voelde me dus ook steeds beter. Kon steeds meer. Alleen de afgelopen 4 weken was iets teveel, maar toch maar doorgegaan. Want ja, de therapie helpt me wel. Voelde me ook nog goed.
Achteraf zie ik in dat het adrenaline was, en nu pas voel ik hoe moe ik ben en weinig ik kan.
Misschien is dat bij jou ook?



madeliefje
09-06-2023
Reageer:
Hi beiden,

Dank voor de feedback. Systeemtherapie zat ik ook al aan te denken. Bij mij is het sowieso onderliggend, niet werk gerelateerd.

Ik ga ermee aan de slag.


Anoniem
10-06-2023

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>