De lijst klachten groeide

Hallo Wim,

Wat vervelend dat dit jou is overkomen.
Herken veel van wat je schrijft: hypochondrie, fysieke pijn, duizeligheid etc. Spanning in nek en schouders is bij mij een van de voornaamste en langst aanhoudende klachten.

Ook herken ik wat je zegt over de terughoudendheid van huisartsen! Voor hen is het waarschijnlijk een duidelijk beeld van stress, maar voor ons is het een situatie van enorme onzekerheid, twijfel, gebrek aan vertrouwen in je lichaam. Want je denkt: wat overkomt me nu ineens, wat gebeurt er in mijn lichaam?

En de frustratie die je noemt is ook heel erg herkenbaar. Ik heb de eerste 4 maanden ook echt “gestreden” tegen de burnout. Had energie, ging eigenwijs toch steeds de grenzen opzoeken. Dat leidde alleen maar tot meer ellende helaas.

Neem rust, probeer het zo goed mogelijk te accepteren. Slaap veel, wandel wanneer mogelijk (niet te snel, te lang of te ver).
Ben nu zelf 10 maanden BO en ik merk de laatste maanden pas echt goede vooruitgang, omdat mijn mindset is veranderd.

Als je een hernia vermoedt, laat het vooral onderzoeken. Al blijkt het dat niet te zijn, dan heb je wel rust omdat je dat dan weet. Ik heb ook veel bevestiging nodig (gehad). Op den duur leer je vanzelf welke klachten bij BO horen en heb je daar ook meer berusting in, is mijn ervaring.

In elk geval veel sterkte gewenst!

Hallo Wim,

Wat vervelend dat dit jou is overkomen.
Herken veel van wat je schrijft: hypochondrie, fysieke pijn, duizeligheid etc. Spanning in nek en schouders is bij mij een van de voornaamste en langst aanhoudende klachten.

Ook herken ik wat je zegt over de terughoudendheid van huisartsen! Voor hen is het waarschijnlijk een duidelijk beeld van stress, maar voor ons is het een situatie van enorme onzekerheid, twijfel, gebrek aan vertrouwen in je lichaam. Want je denkt: wat overkomt me nu ineens, wat gebeurt er in mijn lichaam?

En de frustratie die je noemt is ook heel erg herkenbaar. Ik heb de eerste 4 maanden ook echt “gestreden” tegen de burnout. Had energie, ging eigenwijs toch steeds de grenzen opzoeken. Dat leidde alleen maar tot meer ellende helaas.

Neem rust, probeer het zo goed mogelijk te accepteren. Slaap veel, wandel wanneer mogelijk (niet te snel, te lang of te ver).
Ben nu zelf 10 maanden BO en ik merk de laatste maanden pas echt goede vooruitgang, omdat mijn mindset is veranderd.

Als je een hernia vermoedt, laat het vooral onderzoeken. Al blijkt het dat niet te zijn, dan heb je wel rust omdat je dat dan weet. Ik heb ook veel bevestiging nodig (gehad). Op den duur leer je vanzelf welke klachten bij BO horen en heb je daar ook meer berusting in, is mijn ervaring.

In elk geval veel sterkte gewenst!

Dank Y voor je reactie., erg fijn om te lezen wat lotgenoten meemaken.
Dank voor je herkenning wat voor mij ook herkenning biedt. Soms denk je helemaal alleen knettergek te worden. Alles en iedereen op de wereld draait lekker door behalve jij.

Het moeilijkste nu is dat ik voor mijn gevoel het had geaccepteerd. Begon met wandelen, rust momenten pakken. Toen ineens de duizeligheid. En die blijft nu aanhouden. Ik ga de arts wel vragen om wederom onderzoek en vervolgens de uitslag accepteren en het feit dat dergelijke heftige klachten er dus bij horen.

Het “strijden” tegen BO herken ik ook. Blij te lezen dat het uiteindelijk werkt om een knop om te zetten.

Denk dat de duizeligheid een teken is dat je dan toch nog “teveel” doet. Enorm frustrerend als je al het idee had je erbij neergelegd te hebben. Dat blijf ik ook lastig vinden: balans vinden tussen inspanning en ontspanning.
Sommige dagen lukt accepteren goed, andere dagen totaal niet. Dat blijft er denk ik bij horen. En is ook prima, op dagen dat het even niet lukt. Iedereen zegt heel cliché: wees lief voor jezelf en wees niet ye streng voor jezelf. Kon die uitspraken niet meer horen, maar ze zijn wel waar. Veroordeel jezelf niet als je gefrustreerd raakt, het hoort erbij. Dat laatste zeg ik ook nog een beetje voor mezelf hoor ;)

Taco, ik begrijp je helemaal. Het lijkt wel of de maatschappij verhuftert is en dat het alleen nog maar om geld gaat. Ik word gewoon gezien als aansteller. Terwijl ik zo veel ziektes heb. Ik laat het er niet bij zitten. Ik ga stappen ondernemen.

Hoi Wim,
De duizeligheid heb ik ook in mijn ergetse tijd van b.o ook gehad het is je zenuwstelsel die overactief is plus de spanning bij de nek en schouders zorgen ook dat je duizelig word. Het word minder. Mij heeft dry needling geholpen en tw accepteren dat et inderdaad door spanningsklachten kwam. Wel heb ik mri scan laten maken en naar een kno arts geweest was zelf ook heel.erg onzeker daardoor. Dus vooral laten uitsluiten. Ik ben zelf 35 en de dokters wouden me ook nooit een verwijskaart geven dus kwam ik met mijn vader dan deden ze niet moeilijk. Misschien iemand die mee kan soms helpt et.