Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Burnout › Kan je re-integreren zónder angst?

Kan je re-integreren zónder angst?

Kan je re-integreren zónder angst?
Ik ben half augustus 2022 volledig thuis komen te zitten. Sinds eind november voorzichtig aan het re-integreren. Aanvankelijk alleen maar taken zonder tijdsdruk (waar wel veel cognitieve inspanning voor nodig was, maar dat vond ik niet vervelend). Ik kon mijn week volledig zelf inplannen en als ik me niet aan de voorgenomen uren hield was dat ook niet erg. Alsnog vond ik het spannend. De eerste keer ‘enkel koffiedrinken op locatie’ helemaal in het begin vond ik zelfs eng.
Sinds een paar weken heb ik twee middagen per week weer een ‘eigen cliënt’ (ik werk in de zorg) op locatie en moet ik er dus gewoon op vaste tijden zijn. Twee keer drie uur, plus een uur reistijd per keer. Het is helemaal niet veel en toch geeft het mij hoge stress. Als de dood voor terugval en voor falen. Ik word doodmoe van dat paniekgevoel, wat weer maakt dat ik al snel denk: ‘Zie je wel, het is teveel.’ Eenmaal aan het werk vind ik het leuk en geeft het energie. Alles wat ik doe doe ik intens, dus daarna wel moe. Ik weet gewoon nooit waar ik goed aan doe. Herkennen jullie dit?

Suzanne

08-03-2023

laatste reactie: 14-03-2023

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Voor mij heel herkenbaar. Niet zozeer qua re-integratie (daar ga ik nu pas mee starten). De angst ging mij ook telkens parten spelen waardoor ik gaandeweg steeds banger werd bij elke ‘terugval’ (cq mindere dag) dat het niet meer goed zou komen. Ik hou ook van mijn werk (ook zorg) maar werd wat bang voor m’n werk en clientcontact. Heb uiteindelijk besloten om toch de stap te zetten om met medicatie te starten (antidepressiva) en sindsdien merk ik dat het elke week beter gaat. Ik ben weer een schildje aan het opbouwen, zo voelt het toch. Had bv deze week een lastig gesprek op het werk en dat ging goed, de spanning liep niet zo op en ik merk dat ik weer assertiever word. Al met al geeft dat weer vertrouwen en nu zie ik het ook weer echt zitten om uren op te gaan bouwen. Voor mij dus echt een steuntje in de rug die medicatie (had nooit verwacht het te gaan slikken, dacht het wel zelf te kunnen maar het is gewoon echt zwaar; nu dus blij dat ik toch die stap heb gezet en vertrouw erop dat het afbouwen tzt met druppeltjes in kleine stappen ook goed komt)

Mikki

09-03-2023

Reageer:

Zeer veel rust nemen, luisterboeken luisteren, jezelf afleiden. Als die cursussen is het veel te vroeg voor denk ik, als je diep in een burnout zit heb je volle rust nodig. Ademoefeningen, meditatie, positieve visualisaties.

Taco

10-03-2023

Reageer:

Het is denk ik belangrijk dat je re-integratie op geleide van herstel gaat. Dus pas wanneer het echt goed voelt, een vokgende stapje zetten. Dus niet omdat de bedrijfsarts het zegt of je manager of jij vind dat het moet maar omdat je lijf aangeeft dat het kan. Je kunt het niet forceren en je omgeving zal ook moeten inzien dat het mogelijk alleen maar langer duurt als je te snel wilt gaan cq over je grenzen gaat. Als ik je zo hoor zet je nu stappen op wilskracht en dat is niet bevorderlijk voor je herstel. Ietwat angst is misschien onvermijdelijk maar hoog oplopende angst mag niet meer de bedoeling zijn (denk ik toch ;). Succes!

Mikki

10-03-2023

Reageer:

Fijne reacties! Behulpzaam.
Angst voor terugval heb ik ook erg last van. Het belemmert/vertraagt me om stappen te nemen om voor mezelf op te komen.
Duidelijk zijn in wat je nodig hebt naar buiten toe. Dat is op dit moment mijn oefening.
Bovendien, die terugval zal je ook van leren.

Pearl

14-03-2023