Komt het écht goed?

Hoi,

Ik ben 27 en zit nu 13 maanden in een burn-out. Mijn klachten zijn slappe en brandende spieren in m’n benen, hoofdpijn, hartkloppingen, maagklachten en hersenmist. Ik merkte dat ik na 9 maanden héél langzaam weer wat sociale dingen en fysieke activiteiten kon oppakken. Dit opbouwproces is nu 4 maanden gaande en ik merk dat ik langzaam vooruitga.

Wel herken ik iedereens angst hier. Ik vraag me af of het ooit wel helemaal overgaat. Ik kan inmiddels een paar uur per week een beetje werken, weer wat krachttraining doen in de sportschool en sociale activiteiten doen. Maar nog niet pijnloos en ben snel overprikkeld of moet lang bijkomen. Dan kan ik geen gesprek meer volgen en geen letter meer lezen. Vreselijk. Wel heb ik naast de angst steeds meer vertrouwen dat het goed komt. Herstellen van een burn-out duurt nou eenmaal lang, zo relativeer ik het dan maar.

Wel vind ik een specifieke klacht zo vaag, de beenklachten. Als sport heb ik het gevoel dat ik na een oefening door m’n benen zak. Ook gedurende de dag branden ze en zijn ze veel sneller moe, zelfs nog 14 maanden later. Deze grens verlegd wel steeds meer (eerst gebeurde dit al na een rondje wandelen). Verder voelt mijn lichaam dan niet moe, alleen m’n bovenbeenspieren. Herkent iemand zich hierin?

Beterschap voor iedereen!