Vermoeidheid die niet meer dragelijk is

Hallo al eens eerder mijn verhaal ergens neer gezet. Maar ben me nu toch wel echt aan het afvragen ,waar ik nu moet gaan zoeken?heb ik een burn-out ,of is het een zware depressie, gezien dit nog al tegen elkaar aan zit. Om een heel verhaal Julie te sparen,en het zo kort mogelijk te houden. Heb ik een extreeme vermoehijd, deze dus echt niet meer dragelijk is.de laatste 3a4 weken verwardheid, geen besef meer van mijn omgeving, geen lontje meer en zeer opgefokt. Het voelt als overleven. In een angstige waas of film. Piekeren, tot je niet meer weet of je het nu heb gedroomd, of werkelijk heb mee gemaakt, een grote chaos in mijn hoofd .van gedachten werkelijkheid en heden (besef) in het leven,als het al leven is lopen door elkaar. Zo danig dat je niet meer weet wie je bent. GGZ geweest ,kastje naar de muur ide. Hulp waar dan ook niet te krijgen of vinden het is lastig uit te leggen, maar het voelt in een groot woord, of als je geen ide meer heb in de realiteit te zitten of te wel in het hier en nu te zijn.in een constante tunnelvisie rondloopt .over de agressieve bijna niet te onderdrukken uitspattingen nog maar te zwijgen. Als er ook maar wat valt, of fout gaat barst ik uit tot waanzin. Dit alles bij elkaar is ook nog eens gepaard met angst enz enz .wie o wie herkend dit verhaal. Graag een reactie ,ik heb echt het gevoel ik hier niet in begrepen wordt tenminste door de hulpverlening. Die hier ook weinig mee doen. Ik wil me graag Zelf helpen, maar hoe wat en waar ? Zelf bij een noodkreet voor een opname geen gehoor of inzicht in de ernst van de zaak .morgen die geen die dit herkenbaar klinkt aub reactie geven. Zo ik misschien inzicht krijg wat is kan zijn .burn out. Of zware depressie. Kom er zelf niet meer uit mvg j