Burn-out of wat anders?

Hallo allemaal,
Ik zit sinds januari dit jaar thuis, vorig jaar ging het op werk al niet goed en ben ik minder gaan werken, en eind vorig jaar is mijn contract niet verlengd en ben ik uit dienst gegaan. Daarnaast heb ik eind vorig jaar mijn relatie verbroken omdat ik dacht dat deze een groot deel van de spanning veroorzaakte.. Nu zie ik dat het alleen een spiegel was voor de onrust die al in mij leefde en heb ik vaak spijt en kan ik heel moeilijk accepteren dat ik dat gedaan heb. Het voelt ook alsof zij mij verlaten heeft in plaats van andersom.
Ik merk dat ik heel veel aan het piekeren ben, enorm veel negatieve gedachten heb over mijzelf en maar moeilijk iets positiefs kan zien in het leven. Alle dingen die ik vorig jaar nog leuk leek te vinden, zijn nu allemaal maar "meh". Verder ben ik veel mijn hart aan het luchten bij vrienden maar vaak op zo'n negatieve manier dat zij ook afhaken. Wat mijn eenzaamheid weer vergroot. Ik heb eerder cognitieve gedragstherapie en schematherapie gevolgd (jaren geleden) maar dit heeft dus blijkbaar niet veel geholpen. Ik ben op zoek naar een nieuwe therapie omdat ik hier echt ondersteuning bij heb, maar de POH GGZ helpt me ook niet echt verder, en vanuit de overleefstand waar ik nu in zit lijk ik ook geen helpende beslissingen te maken. Het voelt zo paradoxaal, aan de ene kant heb ik het idee dat het naarstig zoeken naar een oplossing juist veel stress veroorzaakt, maar aan de andere kant is niets doen en thuis ziten ook écht niet helpend en wi ik graag weer wat meer dingen doen en naar herstel toewerken.. Wat voor soort begeleiding krijgen jullie hierin? Ik heb het idee echt iemand nodig te hebben die even met mij meekijkt om te voorkomen dat ik telkens vanuit overleefmodus blijf handelen en blijf zoeken naar een snelle oplossing. Ook weer leren leuke dingen te doen bijvoorbeeld?