Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Hoe geduld te hebben met mezelf?

Afgelopen zomer hielp de rust niet die ik gedurende de zomervakantie nam. In de vakantie had ik last van paniek en heftige onrust en enorme darmklachten. Deze had ik al sinds mei. De dokter kon niks vinden en ik bleef gewoon doorgaan.

Na de zomervakantie ging ik naar mijn werk, stond ik voor de klas en dacht dit gaat echt niet, ik kiep zo meteen om. Mijn teamleider heeft mij naar huis gestuurd. De dokter gaf aan dat het ernstige burn-out klachten zijn en sindsdien zit ik thuis. Ik volg therapie (schematherapie en alternatieve therapie). In beide therapieën komt de thuissituatie die ik heb gehad er mede voor zorgt dat ik nu in deze shit zit.

Het is momenteel in proces waarin ik uit aan het zoeken ben, wat ik wil en wat ik door voor nodig heb en hoe ik mij ga verhouden tot mijn familie. Ik vind dit vrij lastig, hoe ik met mijn familie om moet gaan en wat ik hierin wil.

Ik probeer inmiddels wel dingen te doen, maar ik vind het lastig om geduld voor mezelf op te brengen. Hoe moet ik de dagen doorkomen? Waarom kan ik niet zo veel?

K
29-01-2024
laatste reactie: 30-01-2024

4
Reageer
Toon reacties Verberg reacties
Reageer:
Hallo K

Waarom je niet zo veel kunt ?
Volgens mij moeten we weer heel veel dingen leren. Ben op het moment ook veel thuis en probeer mijn dagen soms met een klusje in te vullen. Maar dan ben ik met elektra/lampen bezig en dan lukt het me niet. Iets wat ik altijd goed kon en begreep moet ik nu opnieuw gaan leren denk ik. Kan over simpel klusje uren doen. Als het klaar is geeft het wel weer een goed gevoel. Maar als het dan niet lukt word ik er helemaal gestoord van.

En je familie is ook een struikelblok. Hier hetzelfde ben er achtergekomen dat ik alles regelde en aanstuurde thuis. Dit nooit bewust gedaan maar als iemand iets nodig had of geregeld moest hebben dan was ik die dat altijd deed. En nu sta ik voor mijn gevoel langs de zij lijn om te zien hoe veel dingen fout gaan.
Dit geeft veel irritaties binnen ons gezin.
Iedere dag is het een kwestie van overleven en hopen dat het morgen iets beter gaat.

Sterkte met dit proces
Groet Aswin

Aswin
30-01-2024
Reageer:
Dag Aswin,

Dank je wel om je verhaal te delen. Zo voelt het inderdaad om dingen weer opnieuw te leren en er vervolgens verbaasd over te zijn, waarom het niet lukt, terwijl je alles altijd kon.

Kun je het wel loslaten de dingen die je fout ziet gaan? Want loslaten is tevens zo'n dingetje.

Voor jou ook veel sterkte!

Groet,

K

K
30-01-2024
Reageer:
Hoi K

Nee loslaten lukt bijna niet. Probeer het later nog een keer en hopen dat het dan wel lukt.

Het uit handen geven vind ik heel moeilijk en dat komt omdat ik perfectionistisch ben. Een pietje precies zeg maar.
Soms wil mijn partner eens iets overnemen van mij. Vaak ongevraagd en dan zie ik het resultaat en moet dan blij zijn maar dat lukt dan weer niet omdat het niet naar mijn zin is
Terwijl haar bedoelingen goed zijn krijgen we er toch discussies over.
Mensen zeggen vaak tegen mij dat ik het moet loslaten en accepteren dat het gedaan is maar niet naar mijn wens/norm.
Dit is heel moeilijk voor mij en vooral bij dingen waar steeds je oog op vallen.

Soms wou ik ook zo willen denken als sommige mensen. Om niet alles waar te nemen.
Denk dat dit ook een van de dingen zijn. Waarom ik met burn-out thuis zit.
Heb altijd alles naar me toegetrokken

En nú blijven veel dingen liggen en ben ik soms het overzicht kwijt wat ik moet doen.
Als ik hier aan denk kan ik angstig worden en zomaar in huilen uit te barsten.

Ben je een man van 53 die dan niets kan en staat te huilen. Schaam me er niet voor maar het voelt wel heel raar.
Maar heb soms ook een goed moment en daar hou ik me dan aan vast. Met de hoop dat het vaker gaat gebeuren.

Groet Aswin en veel sterkte

Aswin
30-01-2024
Reageer:
Dag Aswin,

Loslaten is een proces waarin je het steeds oefent. Een soort trial and error. Succes hiermee (ik weet ook nog steeds niet zo hoe het moet).

Dat is herkenbaar, een Pietje precies zijn en alles zelf willen doen, want dan wordt het tenminste goed gedaan en op mijn manier. Echter, helpt het wel als je anderen dingen laat doen. Vooral voor jezelf. Jij kan er dan niets meer aan doen en dat kan ook rust geven.

Met alles waarnemen, bedoel je veel oog voor detail? Je kunt veel waarnemen, maar er minder mee doen. Uitzoeken wat van jou is en waar jij invloed op hebt en vooral WILT hebben. Je moet namelijk helemaal niks. Bij mij heeft dat even geduurd, maar als ik geen zin heb in iets, dan doe ik het niet en dat geeft ruimte, niet zo veel te moeten van mezelf.

Ga vooral opzoek naar wat je wilt doen, misschien krijg je erna dan weer overzicht van wat je eventueel zou moeten.

Ik denk dat gevoelens van angst erbij horen, omdat zoals jij al eerder zei, je alles opnieuw moet leren. Jezelf opnieuw gaat programmeren.

Huilen lucht op en is naar mijn idee (vooral voor mezelf dan) alleen maar goed. Verlicht, ruimt op, moet eruit. Ik huilde vrijwel nooit.

Hopelijk lukt het jezelf te omarmen met alles wat je wel en niet kunt op dit moment, zonder er een oordeel over te hebben.

Goede momenten gaan steeds meer komen en het is positief dat je je hieraan vasthoudt.

Ik stuur je kracht!

Groet,

K

K
30-01-2024

Jouw reactie:




Wil je ook je hart luchten?

+ Mijn verhaal delen




Zoek een therapeut

 
Druk op de plaatsnaam om te kijken welke therapeuten in de buurt zitten:


Staat jouw stad er niet bij? Zoek dan vrij op plaatsnaam >>