Zonder echt te leven

Heel herkenbaar en soms ook zo uitzichtloos, ook voor je partner.

Het is een heel eenzaam proces. Gewoon niet uit te leggen. Angsten en de onrust daarbij is vreselijk. Maar ik vind je medicatie best hoog. Ik zit nu ruim 1,5 jaar en bemerk dat m’n angst minder is geworden . Maar het slecht slapen blijft bij mij en mijn angst hiervoor omdat klachten dan erger zijn en ik bang ben terug te vallen. Ik bemerk dat wanneer ik het meer accepteer ik beter de dag doorkom. Structuur ,gezond blijven eten , beweging en rust en vooral niet gaan analyseren en piekeren want daarmee blijf je in stresscirkel waar je zo graag uit wil. Heel veel sterkt! Ik ben er ook nog steeds niet maar voel me in hele kleine stapjes vooruitgaan….

Dank je wel E. Voor je reactie. Moet vanaf volgende weer de oxa gaan afbouwen...wordt weer een uitdaging/gevecht....

Helemaal eens met E. Ik zit nu 14 maanden thuis, ga met kleine stapjes vooruit. Slaap beter, meer energie. Wat inderdaad heel belangrijk is: structuur in je dag en lichaamsbeweging! Ga wandelen, ga naar buiten. Klein stukje fietsen etc maar kom uit je hoofd. Geloof in je herstel, er komen echt betere tijden.

Nou dat overleven spreek me gelijk aan .ik denk ik je gevoel van overleven wel ken.heb hier een heel verhaal over neer gezet op de site. Het is lood zwaar en elke dag zie je op tegen de volgende dag .een oplossing heb ik niet. Maar raad je wel aan de medicatie wat te minderen tis wel erg veel. Je kan natuurlijk niks doen aan dat overleven. Maar probeer het wel.ik kan je vertellen doe je niks. Gaat het van kwaad naar erger. Mijn ervaring is zoek goede hulp.als die al te vinden is .maar je komp het meeste zelf aan het doen. En je zal je nog veel in de steek gelaten voelen of het idee heb er alleen voor te staan. Dat is zo iets mijn ervaring. Hopelijk gaat het ook jou een stukje beter binnenkort mvg anoniem

Vooral de oxazepam is hoog maar deze gekregen voor enorme angst- en paniekaanvallen waarvoor ik in januari eindelijk in therapie ga, na een half jaar op de wachtlijst te hebben gestaan. Ben nu de oxa aan het afbouwen, 5 mg per week, hoop zo dat het me lukt en ik weer een beetje mag gaan genieten ipv overleven. We gaan er maar weer voor 🙏

Hoi Corine nogmaals met mij…….ook ik wist niet meer waar ik het zoeken moest door angst en paniek stond letterlijk stijf ervan. Al m’n spieren zeer. Nu nog steeds veel spierpijn.
Maar angst zal echt minder bij je worden. Bij therapie zal je leren het niet weg te duwen maar het te leren te accepteren het hoort bij het proces en je lichaam kan het aan,. Probeer ontspanning en inspanning af te wisselen.Onder de douche gaan staan of in bad zitten hielp mij toen ook als als ik hoog in m’n angst zat. Je staat niet alleen al voelt het wel zo……