Plots zit je thuis...

Omwille van verschillende stressmomenten (op het werk, thuis met de zoon, familie..) raakte ik op een bepaald moment geblokkeerd,. Niets lukte nog, geen energie, constant moe,.., depressieve gevoelens,..Iedere dag probeer ik er het beste van te maken voor de kinderen ik laat hen niets merken, terwijl ik in de namiddag altijd wat moet liggen in een donkere kamer, liefst zonder geluid, om het allemaal nog aan te kunnen...Het bizarre is dat mijn man precies niet beseft dat ik thuis zit. Hij praat er niet over en ik ook niet. En nu besef ik dat het al altijd ging over zijn problemen en zorgen .Ook al het geregel, huishouden, opvoeding van de kinderen,.het financiële..laat hij aan mij over... Het is gewoon bizar en ik vraag mij af wanneer hij dat zal beseffen, en of het hem wel interesseert?...Ik luister altijd naar wat hij te vertellen heeft maar eigenlijk vraagt hij nooit hoe het met mij gaat....