Therapiepsycholoog.com › Lotgenoten forum › Burnout › Begin het vertrouwen in mezelf te verliezen

Begin het vertrouwen in mezelf te verliezen

Hoi! Ik ben 18 jaar en ik zit inmiddels ongeveer 7 maanden in een burn-out. Ik merk dat ik het momenteel erg ingewikkeld vind hoe erg het mijn leven overneemt en dat mijn leeftijds- en studiegenoten niet begrijpen waar ik doorheen ga. Logisch natuurlijk! Maar ik vind dat wel lastig.

Ik ben gestopt met mijn studie en ben een therapietraject aangegaan. Ik leer veel over mezelf in deze periode, maar tegelijkertijd raak ik mezelf ook ontzettend kwijt.

Ik ben niet meer zo vrolijk, dingen die ik 'normaal' vond, zijn een uitdaging geworden en het voelt alsof er geen eind aan komt.

Bij mijn laatste therapiesessie werd het mij duidelijk dat ik mijn burn-out nog niet écht geaccepteerd heb. Ik weet dat ik het heb en dat ik rust moet nemen, maar het voelt alsof ik gewoon niet hard genoeg mijn best doe. Ook krijg ik het gevoel dat anderen vinden dat ik meer zou moeten doen, zou moeten studeren, veel vrienden moet zien etcetera, maar voor mij is boodschappen doen al een uitdaging op zich.

De laatste tijd begin ik het vertrouwen in mezelf en de situatie te verliezen, het voelt alsof ik alleen maar rondjes loop en niet echt ergens uitkom. Ik zou me zo graag weer mezelf voelen en doen wat ik leuk vind. Dit maakt dat ik op een meer negatieve manier in het leven sta, wat ik niet van mezelf gewend ben. Ik lees boeken, praat over de situatie en volg therapie.

Heb je tips? Aanmoedigende woorden? Iets anders? Ik hoor het graag :)

Groet,
Anoniem (18)

Anoniem

02-10-2022

laatste reactie: 05-10-2022

Reageer

Toon reacties

Reageer:

Heel herkenbaar. En je omschrijft het heel mooi vind ik (heb ik zelf wel eens wat moeite mee). Klinkt alsof je al heel goed bezig bent. Ik ben nu een jaar onderweg en had net als jij ook rond de 7 maanden door dat ik nog veel weerstand had en het niet volledig accepteren mijn herstel blokkeert.

Wat ik heb geleerd is dat mijn herstel voor mijzelf is en niet voor de burnout of anderen. Met die gedachte lukt het mij om betere keuzes te maken die prettig voor MIJ zijn. Dit geeft mijzelf wat meer ruimte om plezier zo nu en dan voorop de klachten te stellen. Zodra het dan te veel wordt ga ik naar huis.

Misschien heb je ook wat aan camp burnout. Dit is een online hulpprogramma met praktische handvatten die jou ook kunnen helpen als ik je verhaal zo lees. Wat ik hier fijn aan vind is dat ik het elk moment er bij kan pakken en het mij vaak geruststelt. Daarnaast veel veel fijne inzichten.

En verder.... wees lief voor jezelf!!! Waarschijnlijk ben je dit te lang niet geweest waardoor je hierin bent beland. Luister wat je lichaam je verteld en doe wat goed voor JOU is. Je mag nu echt de tijd nemen om uit te vogelen hoe je die versie van jezelf wordt die niet in burnouts beland.
Wat de mensen om je heen betreft, hou ze op de hoogte van waar je aan werkt en hoe je je voelt. Ook al zullen ze het niet begrijpen, vaak vinden ze het wel fijn om te weten hoe ze je kunnen steunen.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Veel succes!

Mees

04-10-2022

Reageer:

Je verhaal is ook voor mij ontzettend herkenbaar. Ik zit er al bijna 11 maanden in en ik zie nauwelijks vooruitgang. Geen echt bemoedigende woorden, maar wel een geruststelling dat je niet de enige bent. Dit is mijn tweede burnout en de vorige keer is het ook uiteindelijk goed gekomen, dus daar klamp ik me maar aan vast. Maar aangezien ik nu weer in een burnout beland bent heb ik dus iets niet goed gedaan. Je moet echt je leven omgooien, anders blijf je op dezelfde voet doorgaan en kom je vroeg of laat toch de man met de hamer weer tegen.

Het frustreert dat veel mensen niet weten wat burnout inhoudt. Zelfs onder psychologen en bedrijfsartsen. Eigenlijk weten alleen de mensen die het zelf meegemaakt hebben wat het precies inhoudt. Dus ik snap wat je bedoeld. Maar uiteindelijk gaat het om jou en moet jij beter worden. De mening van andere mensen moet je met een korreltje zout nemen als ze zelf geen ervaring hebben met burnout. Je moet het ze niet kwalijk nemen, het is ook moeilijk te begrijpen als je het zelf niet meegemaakt hebt.

Sterkte ermee en blijf geloven in een goede afloop.

Anoniem

05-10-2022